Conscious Unbossing czyli pokolenie „Z” unika kierowniczej kariery

17.10.24
clock 5 min.
Danuta Rocławska Danuta Rocławska

Mniej więcej od pandemii jesteśmy świadkami pojawiających się regularnie społecznych trendów związanych z rynkiem pracy, których istotą jest świadome zmniejszanie zaangażowania w pracę. Te zjawiska pozwalają poluzować mocno zależnościową relację z pracą i tworzą przestrzeń na realizowanie innych niż kariera potrzeb w innych obszarach życia.  Ostatnio do tych trendów dołączył Conscious Unbossing,  czyli świadome niewybierania ścieżki rozwoju opartej o awans menedżerski.

Badania firmy w całej Wielkiej Brytanii pokazują, że aż 52% specjalistów z pokolenia „Z” celowo unika stanowisk kierowniczych. Zdecydowanie za to wolą rozwój kompetencji eksperckich. Dlaczego młodzi profesjonaliści nie chcą mieć nic wspólnego z tradycyjnymi rolami kierowniczymi?

Prawie  70% badanych ocenia, że rola średniego managemenetu wiąże z wysokim poziomem stresu i minimalnymi nagrodami. Ten, kto posmakował bycia menedżerem/menedżerką średniego szczebla przyzna, że w praktyce często oznacza to jak bycie w „strefie zgniotu” – presję, ograniczoną autonomią, zaburzoną często równowagą między życiem zawodowym a prywatnym. Sporo osób cierpiących na kryzys wysłania zawodowego to osoby z tej grupy zawodowej. Międzynarodowe badania wprost pokazują, że aż 43% przedstawicieli średniego szczebla zarządzania doświadcza wypalenia zawodowego, to więcej niż jakakolwiek grupa pracownicza! (ogólnoświatowym badanie Slack na  ponad 10 tys. pracowników w USA, Australii, Francji, Niemczech, Japonii i Wielkiej Brytanii, przeprowadzonym w maju 2023 r.).

Ten trend ma i będzie miało duży wpływ na dynamikę firm, bo wymusi zmianę, miedzy innymi, w myśleniu o zarządzaniu talentami i sukcesją.

To nie pierwszy raz kiedy Gen Z nie che się poświęcać dla kariery. Inne popularne trendy to Bare minimum Mondays, postawa „w poniedziałki robię minimum” w celu ograniczenia stresu odczuwanego przed powrotem do pracy po weekendzie. Jest to także dowód na zmianę w podejściu do życia i pracy. Innym zjawiskiem jest Quiet Quitting, w którym nie chodzi o rzucanie pracy, ale o zerwanie z nadgodzinami i wykonywaniem zadań, które nie są w zakresie obowiązków. To filozofia, w której dla perspektywy sukcesu zawodowego, nie ma zbyt dużo miejsca na poświęcanie się i pracę kosztem zdrowia i życia prywatnego.