Zarobki w Europie – gdzie są największe pensje?

Średnie zarobki w Europie – w jakim kraju się najwięcej zarabia?

W listopadzie 2024 r. Eurostat podał dane dotyczące zarobków w Europie za rok 2023 wyliczone na podstawie wskaźnika średniego rocznego skorygowanego wynagrodzenia. Opiera się on na połączeniu rachunków narodowych i danych z badania aktywności ekonomicznej ludności (LFS). Jest on korygowany, poprzez pokazanie wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy jako ekwiwalenty pełnego czasu pracy.

Zastosowanie wskaźnika jest podyktowane Dyrektywą w sprawie niebieskiej karty, która to przewiduje jego stosowanie w celu określenia średniego rocznego wynagrodzenia brutto dla każdego państwa członkowskiego UE i udzielania zezwoleń na pracę pracownikom o wysokich kwalifikacjach spoza wspólnoty.

Zgodnie z komunikatem Eurostatu w 2023 r. średnie roczne skorygowane wynagrodzenie w pełnym wymiarze czasu pracy dla pracowników w UE wynosiło 37,9 tys. eur, co oznacza wzrost o 6,5% w porównaniu z 35,6 tys. euro w 2022 r. 

Ranking zarobków w Europie otwiera Luksemburg (81,1 tys. eur), następnie jest Dania (67,6 tys. eur) i Irlandia (58,7 euro).

Patrząc na naszych sąsiadów, średni zarobek w Niemczech wg powyższego wskaźnika wyniósł wtedy prawie 51 tys. eur., w Czechach niemalże 23,5 tys. eur, Słowacji – 19 tys. eur i Litwie – 27,2 tys. eur. Wysoko też uplasowało się inne państwo skandynawskie. Średnia krajowa Szwecji to nieco ponad 44,6 tys. eur. Na górze listy jest też średnia krajowa we Francji, która wynosi 42 tys. 662 eur. Z kolei średnia krajowa roczna we Włoszech to prawie 32,8 tys. euro.

Polskie zarobki na tle Europy

Według danych podanych przez Eurostat w 2023 r. Polska była na piątym miejscu, licząc od najniższej średniej rocznej skorygowanej pensji w UE. W 2023 r. wynosiła ona jedynie 18 tys. 054 eur. Niższe wynagrodzenie mieli tylko pracownicy w Rumunii, Grecji, Węgrzech i w Bułgarii. To oznacza, że w tym czasie Polacy nie zarabiali nawet połowy średniej europejskiej.

Z kolei w raportach Eurofound (Europejska Fundacja na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy) znajdziemy informacje dotyczące ustawowej płacy minimalnej brutto w krajach UE. W styczniu 2025 r. największe minimalne wynagrodzenie miesięcznie pracodawcy wypłacili w: Luksemburgu – 2638 eur, w Irlandii – 2282 eur oraz Holandii – 2,193 eur i Niemczech – 2122 eur. W Polsce było to jedynie 1091 eur (kurs stosowany przez Eurofound), co daje nam 9 miejsce na 22 możliwych. Najniższe minimalne są w: Bułgarii – 551 eur, Węgrzech – 707 eur, Łotwie – 740 eur i Rumunii – 814 eur.

Warto wspomnieć, że najwyższe wzrosty płacy minimalnej w porównaniu do stycznia 2024 r. były w Rumunii (24%), Chorwacji (15,5%), Bułgarii (15,4%) i na Litwie (12,3%). W Polsce wyniósł on wg Eurofound 11,7%.

Czy w krajach Unii Europejskiej występuje duża różnica wynagrodzeń?

Zarobki w Europie są tak samo zróżnicowane, jak w Polsce. Co widać w danych Eurostatu i Eurofound.

Najwyższe zarobki w Europie są w Luksemburgu. Średnia roczna skorygowana pensja wynosi tam 81,1 tys. euro, jest to o 13,5 tys. euro więcej niż w drugiej w kolejności Danii i o 22,4 tys. więcej niż w Irlandii.

Natomiast najniższe średnie roczne wynagrodzenia w przeliczeniu na pełny etat odnotowano w Bułgarii (13,5 tys. euro), na Węgrzech (16,9 tys. euro) i w Grecji (17 tys. euro). Oznacza to, że między wynagrodzeniem średniorocznym w Luksemburgu a Bułgarią różnica wynosi aż 67,6 tys. euro.

Różnice są widoczne również w wynagrodzeniu miesięcznym minimalnym. Pomiędzy Luksemburgiem a Niemcami jest to 516 eur. A między Belgią a Węgrami aż 1363 eur.

Średnia pensja w Europie – jakie czynniki na nią wpływają?

Wysokość zarobków w Europie jest zależna od wielu czynników.

• Wskaźniki ekonomiczne i gospodarcze danego kraju, np. wartość PKB, poziom rozwoju gospodarczego, struktura rynku pracy i sytuacja społeczna w kraju.
• Sytuacja finansowa przedsiębiorstwa i branża, w jakiej funkcjonuje. Bogate firmy wypłacają wyższe wynagrodzenie niż minimalna płaca. Im jest więcej takich zakładów, tym wyższa średnia krajowa.

Trzeba pamiętać, że zarobki są uzależnione od stanowiska, kwalifikacji pracownika i dodatków, jakie mu przysługują.

Średnie zarobki w Unii Europejskiej a koszty życia

Patrząc na zarobki w Unii Europejskiej, wydaje się, że Polska bardzo odstaje od reszty. Jednak nie można zapominać, że nie tylko pensje są różne, ale również koszty życia.

Eurostat publikuje też informacje o średnim rocznym wynagrodzeniu w wymiarze pełnego etatu w krajach europejskiego jednolitego rynku (UE plus Norwegia, Islandia, Liechtenstein i Szwajcaria) w przeliczeniu na PPS (Standard Siły Nabywczej). PPS to termin techniczny stosowany przez Eurostat do przeliczeń danych ekonomicznych dla potrzeb porównań np. zarobków w różnych krajach przy uwzględnieniu kosztów życia w tym cen.

W 2023 r. mediana dochodu w UE wynosiła 19 955 PPS na mieszkańca. Poziom ten różnił się znacznie w poszczególnych państwach członkowskich. Najwięcej środków do dyspozycji mieli mieszkańcy Luksemburga (34 777 PPS), Austrii (29 297 PPS) i Holandii (28 690 PPS). Najmniej zaś obywatele Słowacji (10 670 PPS), Węgier (10 960 PPS) i Rumunii (11 084 PPS). W Polsce mediana wyniosła 16 551 PPS, co daje nam 16 miejsce w grupie 27 państw.

Najbardziej opłacalne branże w Europie

W Europie podobnie jak w kraju są branże, w których można zarobić większe pieniędzy niż gdzie indziej. Oczywiście większość poszukiwanych zawodów wymaga specjalistycznej wiedzy i wysokich kwalifikacji. Pomimo tego warto wiedzieć, gdzie są najlepsze zarobki w Europie.

Branża informatyczna

Programiści, administratorzy danych, specjalisty od cyberbezpieczeństwa, testerzy gier i oprogramowania to zawody, w których wynagrodzenie może wynieść znacznie więcej niż średnia krajowa w danym państwie. Co więcej, specjaliści IT zwykle mogą pracować zdalnie, co bardzo ułatwia rekrutacje i nie wymaga przeprowadzki.

Branża medyczna

Ostatnie lata dobitnie pokazały, że niemalże w każdym kraju brakuje medyków i to każdego szczebla: od salowych, poprzez pielęgniarki po lekarzy różnych specjalizacji. Ponieważ większość społeczeństw w Europie się starzeje, to coraz bardziej poszukiwane są też zawody związane z opieką nad osobami starszymi.

W Unii Europejskiej stosuje się zasadę automatycznego uznania kwalifikacji lekarza zgodnie z postanowieniami dyrektywy 2005/36/WE, co ułatwia znalezienie zatrudnienia.

Branża budowlana

Na największe zarobki mogą liczyć specjaliści zajmujący się wykańczaniem wnętrz. Perspektywy na wysokie wynagrodzenie mają stolarze, glazurnicy, monterzy zabudowy, malarze i różnego rodzaju tzw. złote rączki.

Jak szukać pracy za granicą?

Aby znaleźć dobrą pracę z wysokimi zarobkami, konieczne są nie tylko wysokie kwalifikacje, ale i dobra znajomość języka obcego. Większość zawodów wymaga posługiwania się językiem obowiązującym w danym kraju. Należy też przygotować dokumenty (m.in. CV, dyplomy, świadectwa ukończenia szkół oraz szkoleń) i przetłumaczyć je na dany język.

Ofert można szukać poprzez serwisy ogłoszeniowe, agencje pośrednictwa pracy, na stronach internetowych poświęconych konkretnym zawodom, sektorom lub regionom w Europie albo na stronach konkretnych firm. Ciekawą opcją są oficjalne portale unijne: sieć europejskich ofert pracy EURES oraz European Labour Authority.

Gdzie się najwięcej zarabia za granicą

Dane instytucji unijnych pokazują jednoznacznie, że najlepsze zarobki w Europie są w Luksemburgu, Danii i Irlandii. Świadczą o tym także dane porównujące zarobki z uzgodnieniem kosztów życia. Takie rozbieżności w wynagrodzeniu sprawiają, że emigracja zarobkowa do bogatych krajów była i nadal jest popularna. Najlepsze zarobki czekają na pracowników szeroko pojętej branży IT, budowlanej oraz pracownicy służb medycznych. Na dobre wynagrodzenie w Europie mogą też liczyć wykwalifikowani specjaliści z zakresu nowych technologii i odnawialnych źródeł energii. Oczywiście podstawą jest biegła znajomość języka obcego, który jest oficjalnym w danym kraju. 

Dużym ułatwieniem dla pracowników wykonywających zawód regulowany np. lekarza jest gwarancja dostępu do tego samego zawodu i jego wykonywania w innym państwie członkowskim na takich samych prawach jak jego obywatele.