PPK po 50. roku życia – czy warto skorzystać?

Kto może korzystać z PPK?

Pracownicze Plany Kapitałowe stanowią system obowiązkowy dla każdego pracodawcy. Oznacza to, że firma musi najpierw wybrać instytucję, która będzie prowadziła dla niej PPK, a następnie zawrzeć z nią właściwe umowy. Do programu automatycznie zgłasza się zatrudnionych pomiędzy 18. a 55. rokiem życia. Jeśli nie chcą oni oszczędzać w tym systemie, powinni złożyć deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK.

Skoro wiesz już, dla kogo PPK jest obowiązkowe, zapoznaj się jeszcze z listą wyjątków. Z konieczności wdrażania tego systemu zwolnieni są mianowicie:

  • samozatrudnieni – czyli osoby, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą (o ile nie zatrudniają nikogo w rozumieniu ustawy o PPK),
  • osoby fizyczne – które zatrudniają inne osoby fizyczne w zakresie niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą (np. osoby zatrudniające pomoc domową),
  • mikroprzedsiębiorcy – którzy od wszystkich osób zatrudnionych otrzymali deklaracje rezygnacji z dokonywania wpłat na PPK,
  • pracodawcy prowadzący PPE – jeśli naliczają i odprowadzają składki podstawowe do Pracowniczego Programu Emerytalnego w wysokości min. 3,5% wynagrodzenia i jeżeli do PPE przystąpiło min. 25% zatrudnionych.

Jak przystąpić do PPK powyżej 55 lat?

Wiedząc, dla kogo obowiązkowe jest PPK, możesz mieć wrażenie, że pracownik po 55. roku życia nie ma szans na udział w tym programie. Nic bardziej mylnego – nawet osoby w wieku przedemerytalnym mogą dołączyć do Pracowniczych Planów Kapitałowych. Muszą tylko złożyć w tym celu odpowiedni wniosek do pracodawcy. O dostępności takiego rozwiązania powinny zresztą zostać przez niego poinformowane.

Pracownik może złożyć wniosek o zawarcie w jego imieniu i na jego rzecz umowy o prowadzenie PPK w dowolnym momencie. Dokument powinien zawierać:

  • imię i nazwisko osoby zatrudnionej,
  • PESEL i numer dokumentu tożsamości,
  • nazwę podmiotu zatrudniającego,
  • datę złożenia wniosku,
  • podpis osoby zatrudnionej.

Do jakiego wieku PPK jest dostępne dla pracowników? Do programu dobrowolnie mogą się zgłosić osoby między 55. a 70. rokiem życia. Jeśli zainteresowany przekroczył już 70 lat, nie będzie miał takiej możliwości.

Jakie oszczędności możesz zgromadzić, jeśli przystąpisz do Pracowniczych Planów Kapitałowych po 55. roku życia?

Chcąc zapisać się do PPK po 55. roku życia, musisz zdawać sobie sprawę przede wszystkim z tego, w jaki sposób gromadzone i inwestowane będą Twoje oszczędności emerytalne. Pochodzą one z trzech źródeł: od pracownika, od pracodawcy oraz ze środków publicznych.

Zasadniczą część oszczędności na PPK stanowią Twoje comiesięczne wpłaty. W zdecydowanej większości przypadków powinny one wynosić od 2 do 4% wynagrodzenia. Do tego dochodzi dodatek od pracodawcy, którego wysokość musi odpowiadać przynajmniej 1,5% Twojej pensji. Po trzech miesiącach oszczędzania otrzymasz również wpłatę powitalną o wartości 250 zł, a raz w roku na Twój rachunek PPK wpłynie roczna dopłata 240 zł. Obie finansowane są z Funduszu Pracy.

Zauważ, że środki zgromadzone w PPK nie tracą na wartości, oczekując na wypłatę. Instytucja wybrana przez pracodawcę zarządza nimi i inwestuje je w określone aktywa. Dobór instrumentów zależy natomiast od wieku uczestnika, ponieważ poziom ryzyka inwestycyjnego zmienia się w czasie. Im bliżej końca aktywności zawodowej, tym niższe powinno ono być. Oznacza to, że starsi pracownicy będą mieli w portfelach więcej instrumentów dłużnych (obligacji) niż finansowych (akcji). Osoba, która dołączy do PPK powyżej 55 lat, automatycznie zostanie przypisana do funduszu, w którym część dłużna wynosi przynajmniej 70%.

Podsumowując – czy warto dołączyć do programu PPK po 55. roku życia? W odpowiedzi na to pytanie pomoże nam prosta symulacja. Załóżmy więc, że pracownik zarabia 5 tys. zł brutto miesięcznie, a na jego rachunek PPK trafia:

  • comiesięczna wpłata podstawowa w wysokości 100 zł (2% wynagrodzenia uczestnika),
  • comiesięczna wpłata pracodawcy w wysokości 75 zł (1,5% pensji pracownika),
  • coroczna dopłata państwa w wysokości 240 zł,
  • jednorazowa wpłata powitalna w wysokości 250 zł.

Jeśli taki pracownik dołączy do programu w wieku 55 lat i będzie oszczędzał przez kolejne 5 lat, zgromadzone oszczędności wyniosą 11 950 zł. Warto zauważyć, że kwota ta nie uwzględnia jeszcze zysków z inwestowania, a roczna stopa zwrotu może wynieść nawet kilka procent.

Rezygnacja i ponowne przystąpienie do PPK

Każdy uczestnik PPK może w dowolnej chwili zrezygnować z dokonywania wpłat. W takiej sytuacji pracodawca niezwłocznie przestaje przekazywać jego środki do instytucji finansowej. Pracownik na powrót otrzymuje pełne wynagrodzenie, ale musi się jednocześnie liczyć z utratą dopłat od firmy i ze środków publicznych.

Warto pamiętać, że uczestnik, który zrezygnował z PPK, może w każdej chwili wrócić do programu. Musi wówczas złożyć do pracodawcy wniosek o dokonywanie za niego wpłat. Umowa powinna zacząć obowiązywać od kolejnego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi.

Czy PPK się opłaca?

Opłacalność Pracowniczych Planów Kapitałowych nie ulega wątpliwości. Świadczy o niej nie tyle fakt odkładania własnych środków (co powinno być standardem dla każdego pracownika), co dopłaty od pracodawcy i z Funduszu Pracy. Na tym zresztą nie koniec zalet PPK. Pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów wypracowane zyski są bowiem zwolnione z podatku Belki. Co to oznacza? W momencie wypłaty środków nie musisz płacić podatku od zysków kapitałowych, wynoszącego aż 19%.

Aby skorzystać z tego udogodnienia, musisz:

  • wypłacić środki z PPK po 60. roku życia (nie wcześniej),
  • wypłacić jednorazowo 25% zgromadzonych oszczędności,
  • wypłacić pozostałe 75% oszczędności w min. 120 miesięcznych ratach.

Jeśli nie uda Ci się spełnić któregoś z powyższych warunków, zapłacisz podatek od zysków kapitałowych, ale tylko od 75% zgromadzonych środków.

PPK – czy warto po 50. roku życia? Podsumowanie

Pracownicze Plany Kapitałowe powinny być standardem dla każdej osoby zatrudnionej. To prosty i skuteczny sposób na zgromadzenie oszczędności emerytalnych – nie tylko ze środków własnych, ale też pochodzących od pracodawcy i z Funduszu Pracy. Z takich atrakcyjnych możliwości nie powinny więc rezygnować nawet osoby po 55. roku życia. Wiedząc już, kto może przystąpić do PPK, jak się zapisać i ile płaci pracownik, a ile firma, łatwiej będzie Ci podjąć decyzję o zgłoszeniu się do tego programu!