Dobry lider patrzy długoterminowo
Ted Lasso przejmując drużynę angielskiej piłki ma przed sobą wiele wyzwań. Kibice nazywają go określeniem, którego nie warto tu przytaczać. Piłkarze z drużyny w większości nie tylko go nie szanują, ale jawnie z niego drwią. Struktura, w której przychodzi mu pracować, nie należy do najprzyjemniejszych. A początki jego kariery jako trenera to seria przegranych jego drużyny.
Ted powtarza swoim zawodnikom i wszystkim, którzy chcą słuchać: moim zadaniem jest sprawić, aby członkowie tej drużyny stali się, jak najlepszymi wersjami siebie. To z pewnością jego cel długoterminowy, w którym przegrana czy wygrana w poszczególnych meczach nie ma tak dużego znaczenia.
Warto widzieć poszczególne osoby, nie tylko cały zespół
Ted przejmując drużynę, skupia się przede wszystkim na poznaniu i zrozumieniu zawodników. W kolejnych odcinkach serialu widzimy, jak ta wiedza procentuje. Wie, co jest ważne dla poszczególnych zawodników. Jak z nimi rozmawiać. Jak zmotywować ich do pracy i wesprzeć w kryzysowych momentach. Wyraźnie stosuje indywidualizację – dobiera metody zarządzania do poszczególnych osób. Dostrzega i docenia ich indywidualność.
Mocne strony to podstawa
Trener Lasso widzi dobrą stronę w każdym ze swoich zawodników. Wspiera ich nie tylko w tym, aby sami dostrzegli swoje mocne strony, ale również umiejętnie z nich korzystali. I nie chodzi tu tylko o grę na boisku i dopasowanie do odpowiedniej roli. Również o budowanie relacji, ducha zespołu i rozwiązywanie konfliktów.
Trudne decyzje są potrzebne
Lasso wie, że piłka nożna to gra zespołowa. Gdy jeden z jego zawodników, największa gwiazda drużyny, odmawia gry zespołowej, Ted zdejmuje go z boiska. Cały zespół, jego duch, jest ważniejszy niż wygrana w pojedynczym meczu. Gdy widzi, że kapitan nie jest już tak szybki i sprawny na boisku również decyduje się go usadzić na ławce rezerwowych. Podejmuje wiele trudnych decyzji. Bierze na siebie ryzyko błędu, a potem jest w stanie rozmawiać o tym, czy w danym momencie to była właściwa decyzja.
Słuchaj innych
Lasso słucha opinii wszystkich. Swojego kotrenera, piłkarzy, osoby od pru, dyrektora zarządzającego. Również chłopaka odpowiadającego za zbieranie brudnych ubrań z szatni. Nie onieśmiela go to, że ktoś może mieć lepszy pomysł niż on. Nie rywalizuje o najlepszą strategię. Skoro mamy wspólny cel, a ktoś inny ma lepszy pomysł, jak go zrealizować to go wykorzystuje. A potem docenia, nie przypisując sobie samemu zasług.
Dobry lider umie powiedzieć “przepraszam”
Trudno budować dobrą relację z osobą, która nie popełnia błędów. Albo, co gorsza, nie bierze za nie odpowiedzialności. Ted Lasso słucha również tego, gdy osoby z zespołu mają mu coś do zarzucenia. Potrafi przeprosić, gdy uzna to za właściwe w danej sytuacji. W serialu wyraźnie widać, jak to buduje relacje między nim a resztą bohaterów. I zdecydowanie nie ujmuje mu autorytetu.
“Bądź jak złota rybka”
To hasło często pada z ust Teda Lasso. Złota rybka ma bardzo krótką pamięć, pamięta o czymś tylko przez 10 sekund. Wyciągaj wnioski z trudności, ale nie pozwalaj, aby twoje porażki cię definiowały. Ani, żeby zażegnane konflikty determinowały relację. Bądź jak złota rybka.
Ted Lasso to ciepła, mądra komedia. Idealny serial do obejrzenia z rodziną w okolicach świąt. Został doceniony nie tylko przez widzów, ale również przez krytyków. Podczas zeszłorocznego rozdania nagród Emmy, najważniejszych nagród za produkcje telewizyjne, był nominowany w aż 20 kategoriach. Ostatecznie serial zgarnął 7 statuetek. Serial można obejrzeć na platformie Apple TV+.
