Zawody dla miłośników zwierząt – kto powinien zdecydować się na taką pracę?
Zawody związane ze zwierzętami są dość specyficzne, ponieważ aby je wykonywać, trzeba kochać zwierzęta, nie bać się ich, mieć dużo zrozumienia i cierpliwości. Co ważne wiele profesji nie wymaga specjalistycznych kursów i studiów, a niektóre z nich mogą być dobrym źródłem dodatkowego zarobku. Niestety pracę przy zwierzętach uniemożliwia alergia na sierść. Więc osoby uczulone nie mogą podjąć się takich profesji.
Zawody związane ze zwierzętami
Weterynarz
Aby zostać weterynarzem, trzeba skończyć 5,5-letnie studia kierunkowe i złożyć przysięgę łączącą lekarza z Kodeksem Etyki Lekarza Weterynarii. Następnie konieczne jest zdobycie uprawnień zawodowych, które wydają okręgowe izby lekarsko-weterynaryjne. Dopiero potem taka osoba może zatrudnić się gabinetach i lecznicach dla zwierząt. Lekarz weterynarii znajdzie również pracę w ubojniach zwierząt, na fermach hodowlanych, w inspektoratach oraz placówkach naukowo-badawczych. Niestety, studia nie mają specjalizacji. Te można zdobyć po przepracowaniu 4 lat w zawodzie i odbyciu specjalizujących kursów. Te trwają 2-3 lata. Można wybrać specjalizację z zakresu m.in. chorób koni, chorób psów i kotów, chirurgii weterynaryjnej albo higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego.
Technik weterynarii
Tytuł technika weterynarii uzyskuje się po ukończeniu szkoły policealnej albo technikum weterynaryjnego. Taka osoba ma uprawnienia do wykonywania czynności, które nie wymagają specjalistycznej wiedzy medycznej. Może m.in. sprawować opiekę nad zwierzętami w lecznicy, podawać leki dostępne bez recepty lub przepisane przez lekarza weterynarii, wykonywać zabiegi sanitarno-higieniczne i fizykoterapeutyczne, pobierać próby do badań laboratoryjnych, udzielać pierwszej pomocy zwierzętom w przypadku złamań, zadławienia, problemów żołądkowo-jelitowych oraz przy porodzie. Zasadniczo technik może pracować jako asystent lekarza weterynarii w takich samych instytucjach i zakładach jak on.
Petsitter/wyprowadzacz
Osoby kochające zwierzęta, ale nie mające wykształcenia kierunkowego, mogą pracować jako ich opiekun. Ponieważ nie zawsze na wakacje możemy zabrać ze sobą psa, kota albo papugę, a rodzina nie zawsze chce albo potrafi się zająć pupilem, w takich sytuacjach z pomocą przychodzi profesjonalny petsitter. Opiekun wyprowadza czworonogi, karmi je, pielęgnuje, bawi się z nimi oraz czyści kuwety i klatki. Petsitter musi mieć dobre podejście do zwierząt, być odpowiedzialny, empatyczny i zaangażowany.
Opiekun zwierząt w zoo
Opiekun w zoo to jeden z nielicznych zawodów związanych z dzikimi zwierzętami w naszym kraju. Praca dla osób bez wykształcenia kierunkowego polega zwykle na sprzątaniu boksów i wybiegów, karmieniu zwierząt i doglądaniu czy wszystko jest w porządku. Ponadto można zatrudnić się w administracji zoo. Wprawdzie nie mamy wtedy bezpośredniego kontaktu z podopiecznymi, ale możemy często przebywać w pobliżu klatek i wybiegów.
Niestety zdobycie pracy w grodzie zoologicznym nie jest łatwe. W Polsce jest kilkanaście takich ośrodków, zatem nieliczne wolne etaty dostają osoby z wykształceniem związanym ze weterynarią, hodowlą zwierząt albo biologią.
Zoofizjoterapeuta
Zawód zoofizjoterapeuty podobny jest do zawodu fizjoterapeuty. Tak samo, jak on zajmuje się poprawą stanu zdrowia i komfortu życia, tyle że nie ludzi a cierpiących zwierząt. Zoofizjoterapeutą może został wyłącznie osoba, która ma odpowiednie wykształcenie: specjalizację zdobytą na studiach albo ukończony kurs zawodowy. Co ważna, kandydat do takiej pracy nie może bać się zwierząt, być komunikatywnym w stosunku do opiekunów i mieć zapał do pracy.
Behawiorysta zwierząt
Behawiorysta zwierząt albo zoopsycholog to zawód wymagający wiedzy, niezwykłej cierpliwości, odporności psychicznej oraz umiejętności komunikacji z opiekunami i podopiecznymi. Behawiorysta pracuje zwykle z psami i kotami mającym problem z agresją, lękliwością i zagubieniem. Zatem musi być przygotowany na to, że istnieje duże ryzyko zdrapania albo ugryzienia przez zwierzę. Zawód wymaga ukończenia studiów podyplomowych lub kursu zawodowego zakończonego egzaminem.
Trener psów
Trener psów to osoba, która szkoli zwierzę samo albo razem ze swoim przewodnikiem i jego przewodnika oraz przeprowadza ocenę predyspozycji psychicznych psa. Celem treningu może być wyzbycie się przez psa niechcianych zachowań albo nauczenie go konkretnych umiejętności. Trener może też zajmować się przygotowaniem czworonoga do zawodów, pokazów albo specjalistycznych zadań, np. towarzyszenie osobom z niepełnosprawnościami, ratownictwo lub praca w policji.
Trenerem psów można zostać po ukończeniu odpowiedniego kursu, najlepiej zakończonego uzyskaniem uprawnień w zakresie szkoleń, wydanego przez Związek Kynologiczny w Polsce. Praca trenera, aby była dawała zaplanowane efekty, wymaga dużej wiedzy i podejścia do zwierząt.
Fryzjer zwierząt
Koci albo psi stylista nazywany jest groomerem. Zajmuje się nie tylko strzyżeniem, ale też szeroko rozumianą pielęgnacją. Groomer kąpie zwierzę, czyści uszy i skórę oraz podcina paznokcie. Jest to idealny zawód dla miłośników zwierząt, którzy nie interesują się medycyną. Aby zostać fryzjerem czworonogów, nie trzeba skończyć specjalistycznych studiów, jednak przydadzą się kursy i szkolenia dotyczące pielęgnacji zwierząt. Dobry groomer powinien odróżniać rasy, rozpoznawać podstawowe choroby skóry oraz stan sierści, aby moc dobrać odpowiednie środki myjące i technikę strzyżenia. Oprócz wiedzy zawód ten wymaga dużych umiejętności manualnych.
Leśniczy
Leśniczy jest pracownikiem Służby Leśnej w nadleśnictwie. Zawód ten wymaga ukończenia technikum leśnego, studiów kierunkowych albo określonego doświadczenie w pracy leśnej. Jednak, aby otrzymać stopień zawodowy w Lasach Państwowych, kandydat musi: mieć ukończone 21 lat i pełnię praw cywilnych i obywatelskich, cieszyć się nienaganną opinią, posiadać odpowiedni stan zdrowia oraz nie być karanym sądownie za przestępstwo z chęci zysku lub z innych niskich pobudek.
Do obowiązków leśnika należy m.in. organizowanie i nadzorowanie prac związanych z hodowlą i ochroną lasu, prowadzenie prac związanych z pozyskiwaniem surowca drzewnego, organizowanie prac związanych z łowiectwem i rekreacyjnym zagospodarowaniem lasu.
Pracownik stadniny
Praca w stadninie to zajęcie wprost wymarzone dla osoby kochającej konie. Jeśli nie mamy wykształcenia kierunkowego, możemy zatrudnić się jako stajenny albo dżokej. Stajenny zajmuje się m.in. czyszczeniem i dezynfekcją stajni oraz szeroko pojętą opieką nad końmi, w tym: karmieniem, pojeniem, czyszczeniem zwierząt i przygotowywaniem odpowiedniej paszy. W stadninie pracę znajdą też specjaliści od hipoterapii, trenerzy koni, weterynarze i technicy weterynarii.
Pracownik schroniska
Praca w schronisku jest bardzo wymagająca – szczególnie pod względem psychicznym. Niestety bardzo ciężko uzyskać płatny etat, ponieważ większość placówek boryka się z brakiem pieniędzy. Głównie z tego powodu w schroniskach pracują przy zwierzętach wolontariusze. Ich zadaniem jest wychodzenie na spacer z podopiecznymi, karmienie ich, czyszczenie boksów i zabawa z nimi. Choć obowiązki są podobne do zawodu opiekuna, to w tym przypadku zwierzęta zwykle nie mają opiekunów – są porzucone, więc trzeba dla nich znaleźć dopiero odpowiedni dom.
Pracownik fundacji prozwierzęcej
Praca w fundacjach zajmujących się ochroną praw zwierząt, choć nie daje bezpośredniego codziennego kontaktu ze zwierzętami, to może przynieść im wiele dobrego. Osoby zatrudnione w tego typu organizacjach, zwykle pomagają w organizacji zbiórek, przygotowują ulotki i piszą informacje dla prasy i na strony internetowe. W zależności od poziomu wiedzy mogą też przygotowywać i prowadzić spotkania edukacyjne. Zakres obowiązków pracownika funkcji dla w dużej mierze zależy od jego kompetencji. Warto wiedzieć, że zwykle praca w fundacji dla zwierząt jest w formie wolontariatu.
Praca ze zwierzętami – wady i zalety
Zawody związane z psami, kotami albo końmi mogą być spełnieniem marzeń. Poza tym zwierzęta pozytywnie wpływają na nastrój człowieka, a głaskanie ich niweluje stres i nerwowość. Jednak trzeba pamiętać, że tak działają na nas raczej nasi domowi pupile. Praca ze zwierzętami to w większości przypadków współpraca także z ich opiekunami, a Ci już nie zawsze są uprzejmi i mili.
Tłumaczenie ludziom, dlaczego choruje ich zwierzę i przekonywanie ich do leczenia, szukanie domu na bezdomnych psów albo zabawa z kotem, który tęskni za opiekunem, to tylko niektóre sytuacje stresowe, z którymi musi mierzyć się osoba zawodowo zajmująca się zwierzętami.
Innym minusem takiej pracy są trudne warunki. Zwierzęta wymagają opieki cały czas i przy każdej pogodzie. Weterynarz musi jechać na wezwanie czasem w niedzielę albo w śnieżycę. Opiekun w zoo albo w schronisku ma obowiązek przyjść nakarmić i posprzątać boksy niezależnie czy jest deszcz, czy upał. Z kolei behawioryści są narażeni na zadrapania albo ugryzienia.
Ten, kto zawodowo opiekuje się zwierzętami, musi być w dobrej formie fizycznej. Czasem trzeba przytrzymać owczarka albo 10-kilogramowego kota rasy maine coon.
Ile zarabia osoba pracująca ze zwierzętami?
Zarobki zależą od wykonywanej profesji, pracodawcy, poziomu wykształcenia i doświadczenia oraz miejsca zamieszkania. Przykładowo miesięczne wynagrodzenie całkowite (mediana) na stanowisku lekarza weterynarii wynosi 7600 zł brutto. Z kolei za opiekę nad kotem w domu właściciela, dostaniemy ok. 30-55 zł za godzinę. Natomiast groomer z małego miasta może liczyć na wynagrodzenie w granicach 2500–3000 zł brutto, w dużych – 3500-4000 zł brutto.
Dodajmy, że wiele osób pracujących ze zwierzętami jak np. groomer alb weterynarz prowadzi działalność gospodarczą. A to oznacza, że mają nienormowany czas pracy, a ich wynagrodzenie w dużej mierze zależy od liczby „klientów/pacjentów”.
Podsumowanie
Dobrze płatne zawody ze zwierzętami to zdecydowanie weterynarz, technik weterynarii, groomer oraz trener zwierząt. Przy czym wysokie zarobki są związane z wiedzą i doświadczeniem. Nie każdy weterynarz albo behawiorysta będzie miał od razu kolejkę klientów. W zawodach związanych ze zwierzętami liczy się również odpowiednie podejście do pupilów, jak i ich opiekunów. Aby oddać swojego ulubieńca, właściciel musi mieć do specjalisty zaufanie. Oczywiście pomaga w tym miłość do zwierząt, cierpliwość i empatia.
