Nienawidzę swojej pracy – co robić?
Jeśli mamy dość swojej pracy, zasadniczo są trzy wyjścia z tej sytuacji: złożyć wypowiedzenie, starać się polubić swoją pracę i znaleźć w niej pozytywne aspekty, porozmawiać z przełożonym o zmianach. Jednak wpierw warto przemyśleć, czy naprawdę nienawidzimy swojej pracy, czy tylko nie chce nam się pracować w sensie ogólnym.
Nienawiść to bardzo silne uczucie niechęci wobec kogoś lub czegoś. Często towarzyszy mu poczucie krzywdy, zranienia i bycia oszukanym. Nienawiść jest męcząca i destrukcyjna, szczególnie jeśli zawładnie myśleniem, działaniem, a nawet życiem człowieka.
Niechęć do pracy objawia się na różne sposoby, w zależności od osoby, sytuacji i przyczyn.
Najbardziej typowe cechy to:
- brak motywacji do przychodzenia do pracy i wykonywania swoich obowiązków, co może prowadzić do opóźnień i niedbałości;
- zwiększona liczba nieobecności – jest to związane z unikaniem wykonywania swoich obowiązków, taka osoba często się spóźnia, chodzi na L4 albo zwalnia się z pracy pod różnymi pretekstami;
- niska wydajność – osoby, które nienawidzą szefa albo firmy, w której pracują, mają tendencję do odkładania zadań, nie angażują się w pracę i nie zależy im na szybkim i dokładnym wykonaniu poleceń;
- negatywne nastawienie do zadań, współpracowników lub przełożonych, które często wyrażane jest poprzez głośne komentowanie poleceń, krytykowanie ich lub zespołu;
- brak inicjatywy – niezadowolenie z pracy przejawia się unikaniem dodatkowych obowiązków, brak proaktywności w podejmowaniu nowych wyzwań i rozwiązywaniu pojawiających się problemów;
- wycofanie społeczne – zmniejszona interakcja ze współpracownikami i unikanie pracy w grupie mogą świadczyć o niechęci do kolegów z firmy.
Bardzo ważne jest rozpoznanie objawów, ponieważ dzięki nim możemy skutecznie rozwiązać nasze problemy. Pamiętajmy, że niezadowolenie z pracy, często przenosi się do domu i może przyczyniać się do kłótni i apatii.
Niechęć do pracy a wypalenie zawodowe
Niechęć do pracy może mieć związek z wypaleniem zawodowym. Oba zjawiska są ze sobą połączone, choć w przypadku wypalenia raczej nie można mówić o nienawiści a o przeciążeniu obowiązkami i brakiem równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Poza tym nieco inne są objawy. W przypadku wypalenia zawodowego najczęściej mamy do czynienia z:
- ciągłym zmęczeniem, brakiem energii i sennością;
- kłopotami z zasypianiem, częste wybudzanie się w nocy;
- problemami z koncentracją;
- wahaniami nastroju od euforii do apatii;
- negatywnymi myślami związanymi z niedopełnieniem obowiązków służbowych;
- cynizmem wynikającym z poczucia bezsensu zadań;
- chorobami psychosomatycznymi takimi jak ból brzucha, biegunki, migreny;
- podwyższoną skłonnością do sięgania po używki, co grozi wpadnięciem w nałóg;
- wycofaniem się z życia społecznego i towarzyskiego w pracy, jak i w życiu prywatnym, mimo że uważamy się za osoby kontaktowe i towarzyskie;
- utratą wiary we własne możliwości i obniżeniem poczucia własnej wartości jako pracownika.
Zmęczenie pracą i brak odpoczynku sprawia, że przestajemy czerpać satysfakcję z wykonywania obowiązków, wątpimy w swoje kompetencje i możliwości, tak naprawdę nie mając ku temu realnych powodów.
Jak przetrwać w pracy, której się nie lubi?
Nie zawsze możemy ot, tak rzucić znienawidzoną pracę. Brak oszczędności, które pomógłby przetrwać czas bezrobocia z jednej strony i rachunki czekające na opłacenie z drugiej, nie pozwalają na natychmiastowe rozwiązanie umowy o pracę. Oczywiście składając rezygnację, obowiązuje nas okres wypowiedzenia, jednak warto znacznie wcześniej przygotować się na zmianę pracy i rozpocząć jej poszukiwania. Jednak wpierw musimy przetrwać w starej firmie.
Analiza przyczyn
Kluczowym kwestią jest zidentyfikowanie źródła problemu. Możemy nie lubić szefa, nie lubić współpracowników, nienawidzić firmy lub branży albo zakresu obowiązków. Zrozumienie czego albo kogo nienawidzimy, pozwoli podjąć odpowiednie kroki, aby uzdrowić całą sytuację. W tym celu warto spisać na kartce wszystko, co nas denerwuje w pracy oraz czego i kogo nie lubimy wraz z adnotacją dlaczego.
Ustalenie celów i priorytetów
Znając przyczyny, możemy spróbować określić nasze cele zawodowe i kto albo co może w tym nam pomóc. Potem należy ustalić priorytety. Mogą to być: zmiana branży lub stanowiska, negocjowanie wynagrodzenia albo rozmówienie się ze współpracownikiem, który np. nas gnębi albo wykorzystuje.
Rozmowa z przełożonym
Wiele osób obawia się szczerze porozmawiać z szefem, szczególnie jeśli to on jest przyczyną niezadowolenia z pracy. Niemniej jednak zawsze warto spróbować na spokojnie
wyjaśnić swoje obawy i problemy np. z nadmiarem obowiązków, trudnością pewnych zadań albo nieporozumieniami, jakie są w zespole. Rozmowa jest też doskonałą okazją do przedstawienia swoich dotychczasowych osiągnięć i w związku z tym poproszenia o podwyżkę lub awans.
Zarządzanie stresem
Chodzenie do pracy, której się nie lubi, jest zawsze stresujące. Dobrym pomysłem jest zapoznanie się z technikami zarządzania stresem. W internecie znajdziemy wiele darmowych porad, jak obniżyć stres i poprawić swoje samopoczucie. Niekiedy pomaga medytacja, ćwiczenia oddechowe, długie spacery po lesie lub inna aktywność ruchowa.
Szkolenia i rozwój osobisty
Co zrobić, gdy mamy mało satysfakcjonującą pracę? Zainwestować w rozwój umiejętności i zdobywanie nowych kwalifikacji. To pozwoli odkryć swoje możliwości i być może uda się robić to, co lubisz i tym samym spełnić się zawodowo.
Wprowadzenie drobnych zmian w miejscu pracy
Męczysz się w pracy? Nie lubisz swojego otoczenia? Spróbuj ulepszyć wygląd miejsca pracy. Niekiedy takie drobne zmiany jak lepsze oświetlenie, uporządkowanie biurka, niewielki kwiatek albo nowy kubek na kawę mogą poprawić komfort i efektywność.
Budowanie dobrych relacji z zespołem
Pracownicy potrafią stworzyć wspierające i pozytywne środowisko, szczególnie kiedy szef jest tyranem. W dobrej i życzliwej atmosferze lepiej się pracuje i łatwiej jest też rozwiązywać konflikty. Angażowanie się w życie zespołu i wzajemna pomoc może zwiększyć satysfakcję z pracy.
Poszukiwanie wsparcia zewnętrznego
W sytuacji, kiedy mimo próby dostosowania się do panujących w firmie warunków, nadal odczuwamy niechęć do pracy, warto skorzystać z zewnętrznej pomocy. Konsultacje z doradcą zawodowym lub terapeutą mogą pomóc w znalezieniu przyczyn takiej sytuacji oraz wskazać możliwe rozwiązania.
Jak rzucić znienawidzoną pracę? Co dalej?
Decyzja o rzuceniu znienawidzonej pracy powinna być dobrze przemyślana. Warto zaplanować, kiedy chcemy to zrobić i już wcześniej rozpocząć poszukiwania nowego pracodawcy. Pierwszym krokiem może być stworzenie profilu na LinkedIn i zapisanie się do newsletterów na platformach z ofertami pracy.
Podjęcia nowego zatrudnienia można tak zaplanować, aby mieć kilka dni odpoczynku, zanim rzucimy się w wir nowych obowiązków.
Osoby zatrudnione na etacie muszą pamiętać, że obowiązuje ich okres wypowiedzenia. W zależności od stażu pracy jest to od dwóch tygodni do trzech miesięcy. W tym czasie obowiązuje strony kodeks pracy, co oznacza, że musimy wykonywać wszystkie dotychczasowe obowiązki, a nawet nowo powierzone. W innym przypadku mogę czekać nas przykre konsekwencje, np. za odmowę wykonania polecenia grozić nawet tzw. dyscyplinarka. A rozwiązanie umowy z przyczyn pracownika może niekorzystnie wpłynąć na szukanie pracy.
W ostatnim dniach pracy warto utrzymywać dobre relacje ze współpracownikami i przełożonymi, nawet jak ich nienawidzimy – nigdy nie wiadomo, kiedy spotkamy ich ponownie na naszej drodze i w jakiej roli.
Jakie mogą być przyczyny niezadowolenia z pracy?
Przyczyn tego, że nienawidzimy swojej pracy, może być wiele. Najczęściej są to:
- brak satysfakcji z pracy – jeśli praca nie odpowiada zainteresowaniom i jest niezgodna z wartościami danej osoby;
- niskie wynagrodzenie – każdy powinien zarabiać wystarczająco dużo pieniędzy, aby godnie żyć, niedostateczne zarobki w porównaniu do wkładu pracy zwykle powoduje frustrację i niechęć do pracy;
- złe warunki, czyli np. nieodpowiednie wyposażenie w narzędzia pracy, sanitariaty w złym stanie, zbyt mała stołówka w stosunku do liczby pracowników;
- problemy z przełożonymi – ludzie często nienawidzą swojej pracy, ponieważ mają niekompetentnych przełożonych, którzy nie potrafią zarządzać pracownikami, są stronniczy i nie udzielają wsparcia;
- zmęczenie nadmiarem obowiązków, nierealne oczekiwania powodują, że pracownik się stresuje, a jeśli tak stan będzie trwał zbyt długo, to spada produktywność i chęć do pracy;
- brak możliwości rozwoju, czyli ograniczone możliwości awansu, uczestnictwa w szkoleniach i kursach podnoszących kwalifikacje może prowadzić do utraty zainteresowania i motywacji;
- problemy osobiste często wpływają negatywnie na pracę;
- niedopasowanie osoby do stanowiska – praca poniżej kwalifikacji i zdolności sprawia, że można znudzić się obowiązkami;
- zły klimat w dziale albo w całej firmie np. atmosfera rywalizacji lub wyścig szczurów, to jedna z najczęstszych przyczyn nienawiści i niechęci do pracy, niekiedy już jedna taka osoba może wpłynąć negatywnie na cały zespół.
